DĘBY KATYŃSKIE
W 2007 Sejm Rzeczpospolitej Polskiej ustanowił 13 kwietnia Dniem Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Zrodziła się idea upamiętnienia ofiar NKWD poprzez sadzenie Dębów Pamięci. Powstał Program edukacyjny „Katyń... ocalić od zapomnienia". Program ten przyczynił się do zachowania i przekazywania pamięci tysięcy osób skrytobójczo zamordowanych w kwietniu 1940r. i spoczywających w leśnych dołach koło Katynia, Miednoje, Charkowa i innych miast Związku Radzieckiego. Ponad 21.000 oficerów Wojska Polskiego, policjantów i funkcjonariuszy Straży Więziennej, zamordowanych zostało na rozkaz Stalina przez służby specjalne ZSRR.
Przed szkołami w Polsce zasadzone zostały dęby w myśl zasady - JEDEN DĄB, JEDNO NAZWISKO Z LISTY KATYŃSKIEJ, a współcześni uczniowie stali się w ten sposób ważnym ogniwem w łańcuchu pamięci przekazywanej z pokolenia na pokolenie.
29 września 2009r. odbyła się Uroczystość Sadzenia Dębów Pamięci-w naszej Szkole Podstawowej im. Bohaterów 7. Kołobrzeskiego Pułku Piechoty dla uczczenia pamięci aspiranta policji ZYGMUNTA OLESZYŃSKIEGO i w funkcjonującym wówczas Gimnazjum nr1 im. Marszałka Józefa Piłsudskiego dla uczczenia pamięci porucznika WACŁAWA TRUCHLIŃSKIEGO.
1. Zygmunt Tadeusz Oleszyński urodził się i został ochrzczony w Niedrzwicy Kościelnej w 1906 roku. Jego ojciec miał na imię Teofil, a matka Małgorzata z domu Kubiszta. Zamordowany został w Twerze na terenie byłego Związku Radzieckiego, gdzie wiosną 1940 NKWD wymordowało w swojej siedzibie około 6300 polskich funkcjonariuszy Policji Państwowej, Korpusu Ochrony Pogranicza, Straży Więziennej, żołnierzy Żandarmerii Wojskowej i innych więźniów z obozu w Ostaszkowie, następnie pogrzebanych w zbiorowych mogiłach nieopodal miejscowości Miednoje.
W Księdze Cmentarnej Polskiego Cmentarza Wojennego MIEDNOJE, tom 2, str.640 zapisano:
„ Posterunkowy Policji Państwowej Zygmunt Oleszyński, syn Teofila, urodzony 4 listopada 1906 roku w Niedrzwicy Kościelnej. W policji od 30 .11. 1929 roku w I-szym Komisariacie miasta stołecznego Warszawy. We wrześniu 1939 roku nadal pełnił służbę w Warszawie. Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi oraz Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę”.
Porucznik Wacław Marian Truchliński urodził się 2 lutego 1909 roku w Osmolicach koło Lublina, syn Wacława Adama i Cecylii z Riedlów. Po ukończeniu czteroletniej szkoły powszechnej w Osmolicach rozpoczął w 1919 roku naukę Państwowym Gimnazjum Męskim im. Stanisława Staszica w Lublinie, gdzie w 1927 roku zdał egzamin maturalny i otrzymał świadectwo dojrzałości. Studiował w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie. Służył w 60. Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Ostrowie Wielkopolskim. W 1939 roku został zmobilizowany i wziął udział w wojnie obronnej Polski, podczas której dostał się do niewoli sowieckiej. Do kwietnia 1940 roku przebywał w obozie jenieckim w Kozielsku, po czym został wywieziony do Lasu Katyńskiego i tam zamordowany. Na liście wywozowej NKWD jego nazwisko figuruje pod pozycją 36.
